Η τοπική κουζίνα στην Οκινάουα, η οποία όπως είπα και σε προηγούμενη ανάρτηση θεωρείται βασικός παράγοντας της μακροζωϊας των κατοίκων, χαρακτηρίζεται από την πληθώρα υλικών κάποια από τα οποία είναι ασυνήθιστα ακόμη και για τα ιαπωνικά δεδομένα. Ένα άλλο βασικό στοιχείο είναι η έλλειψη του ενός υλικού που συναντά κανείς σε όλα τα πιάτα, όπως πχ το ελαιόλαδο στη μεσογειακή κουζίνα.
Όχι, οι κάτοικοι της Οκινάουα έμαθαν να μην δίνουν περισσότερο βάρος στο ένα ή το άλλο τρόφιμο, καθώς οι ακραίες συνθήκες που επικρατούν στη "γειτονιά των τυφώνων" (όπως είναι γνωστό το συγκεκριμένο αρχιπέλαγος) αλλά και η απόσταση από την Ιαπωνία και την Κίνα θα καθιστούσαν τους κατοίκους ευάλωτους. Έτσι λοιπόν συναντά κανείς ψάρια αλλά και χοιρινό, τροπικά φρούτα και λαχανικά κατάλληλα για την περιοχή (στην οποία ο χειμώνας είναι απλά ανύπαρκτος), φύκια και θαλασσινά, ρύζι, βοδινό. Οι τρόποι μαγειρικής κάθε υλικού επίσης χαρακτηρίζονται από έλλειψη μονοτονίας.
Όχι, οι κάτοικοι της Οκινάουα έμαθαν να μην δίνουν περισσότερο βάρος στο ένα ή το άλλο τρόφιμο, καθώς οι ακραίες συνθήκες που επικρατούν στη "γειτονιά των τυφώνων" (όπως είναι γνωστό το συγκεκριμένο αρχιπέλαγος) αλλά και η απόσταση από την Ιαπωνία και την Κίνα θα καθιστούσαν τους κατοίκους ευάλωτους. Έτσι λοιπόν συναντά κανείς ψάρια αλλά και χοιρινό, τροπικά φρούτα και λαχανικά κατάλληλα για την περιοχή (στην οποία ο χειμώνας είναι απλά ανύπαρκτος), φύκια και θαλασσινά, ρύζι, βοδινό. Οι τρόποι μαγειρικής κάθε υλικού επίσης χαρακτηρίζονται από έλλειψη μονοτονίας.
(norimaki με θαλασσινά σταφύλια-δεν το βρίσκεις στο Τόκιο!)
Οι πιο χαρακτηριστικές γεύσεις στην Οκινάουα είναι:
- Shikuwasa: απίστευτα ξινό πράσινο λεμόνι μικρού μεγέθους, ξαδερφάκι του λάιμ, το οποίο χρησιμοποιείται στη μαγειρική, σε χυμούς, παγωτά, γλυκά και σνακ.
- Goya: είδος πικρού αγγουριού, το οποίο χρησιμοποιείται ωμό σε σαλάτες, αποξηραμένο για την παρασκευή τσαγιού, στο τηγάνι...
- Γλυκοπατάτες, οι οποίες γίνονται τηγανητές, βραστές, παγωτό..
- Θαλασσινά σταφύλια, τα οποία είναι πεντανόστιμα αλλά πανάκριβα εκτός Οκινάουα. Συνήθως αποτελούν ξεχωριστό μεζέ αλλά ενίοτε κάνουν την εμφάνισή τους σε πιάτα με σασίμι ή σαλάτες. Σύμφωνα με κάποιες πηγές τα θαλασσινά σταφύλια καταναλώνονται ωμά και φρέσκα μόνο στην Οκινάουα, ενώ στις ελάχιστες ασιατικές κουζίνες που δεν αγνοούν την ύπαρξη τους μαγειρεύονται ή τρώγονται αποξηραμένα.
- Awamori: είδος σάκε από ρύζι το οποίο είναι προϊόν απόσταξης.
- Χοιρινό κρέας: συνήθως σε μικρά κομματάκια, ανακατεμένα με ρύζι και λαχανικά,τα οποία είναι σχεδόν αδύνατο να ξεφορτωθείς (προσωπική εμπειρία)
- Ψάρια: αμέτρητα είδη που δεν βρίσκει κανείς σε εστιατόρια στην υπόλοιπη χώρα
- Θαλασσινά: Τεράστια μύδια, κάβουρες και...γαρίδες-αυτοκίνητα (όπως είναι η τοπική ονομασία για κάποιο λόγο που αδυνατώ να κατανοήσω)
- Φρούτα: Ανανάδες, φρούτα του πάθους, φρούτα του δράκου, μάνγκο, αυτά τα εντελώς ξένα και πολυτελή για εμάς φρούτα, αποτελούν βασικό εξαγώγιμο προϊόν αλλά και κομμάτι της διατροφής στην Οκινάουα.
- Φύκια σε διάφορες μορφές, όπως και στις περισσότερες κουζίνες της περιοχής.
(ζυμαρικά σόμπα με μελάνι από καλαμάρι και θαλασσινά)
Ξέρω πως πολλοί από εσάς μετά βίας τρώτε κανένα ψάρι όταν σας κυνηγάει η μαμά σας με το πιάτο στο χέρι, οπότε η ιδέα της σούπας από φύκια μόνο ευχάριστη δεν είναι.
No comments:
Post a Comment