Ναι, στις περισσότερες περιπτώσεις περιλαμβάνει ωμό ψάρι. Αν στη σκέψη του ανατριχιάζετε, μπορείτε να παραλείψετε αυτή την ανάρτηση.
Η μορφή στην οποία έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε το σούσι είναι το νίγκιρι-ζούσι όπου το ψάρι (νέτα) βρίσκεται πάνω σε μια μακρόστενη μπάλα νερόβραστου ρυζιού στο οποίο προστίθεται ξύδι(σάρι). Να πω εδώ πως τα θαλασσινά είναι το πιο συνηθισμένο αλλά όχι το μοναδικό είδος σάρι.
Υπάρχουν επίσης τα διάφορα rolls (μάκι) στα οποία το εκάστοτε υλικό της προτίμησής σας είναι τυλιγμένο με σάρι και το σάρι είναι τυλιγμένο σε φύκι,
τα ινάρι που είναι τηγανητό τόφου γεμισμένο με σάρι,
τα όσι-ζούσι, (τα οποία έχω δει μόνο στο ίντερνετ) πού είναι πατημένα και τετραγωνισμένα,
τα νάρε-ζούσι (επίσης, μόνο στο ίντερνετ) για τα οποία δεν ξέρω πολλά και φυσικά
τα δυτικού τύπου τα οποία δεν είναι καν άξια αναφοράς αλλά δυστυχώς είναι πιο δημοφιλή από τα αυθεντικά σε πολλές χώρες του κόσμου.
Τα περισσότερα από τα παραπάνω συνοδεύονται από γουασάμπι, σως σόγιας και τζίντζερ.
Να πω εδώ πως το σούσι (σε φθσιολογικές ποσότητες) είναι φοβερά ωφέλιμο. Και γιατί να μην είναι; Δεν περιέχει κορεσμένα λιπαρά, είναι γεμάτο πρωτείνες, Ω3, βιταμίνες και υδατάνθρακες.
Αυτό σε φυσιολογικά πλαίσια, γιατί αν το παρακάνει κανείς κινδυνεύει από δηλητηρίαση λόγω του υδραργύρου, ο οποίος βρίσκεται σε υψηλές συγκεντρώσεις σε κάποια είδη ψαριού. Εξίσου επικίνδυνα είναι και κάποια παράσιτα, για αυτό είναι καλό να ξέρει κανείς πού τρώει.
Υπάρχει, τέλος, το φοβερό και τρομερό μπαλονόψαρο (φούγκου), για το οποίο έχει λεχθεί το φοβερά ανακριβές (1 στα 1000 είναι δηλητηριώδες και όποιος το φάει πεθαίνει) Η αλήθεια είναι πως αν πάθει κανείς δηλητηρίαση από φούγκου, είναι αρκετά πιθανό πως δεν θα ζήσει για να απολαύσει άλλο γεύμα, λόγω μιας ιδιαίτερα δραστικής τοξίνης που παραλύει το νευρικό σύστημα. Η δηλητηρίαση όμως δεν οφείλεται στο 1 στα 1000 ψάρια. Η διατροφή του μπαλονόψαρου, καθιστά συγκεκριμένα όργανά του φοβερά δηλητηριώδη. Πράγμα που σημαίνει πως μπορείς μεν να το φας, πρέπει όμως να το προετοιμάσει ειδικός.
Μέχρι πριν μερικές δεκαετίες, πολλοί σεφ θεωρούσαν πολύ 'φυσιολογικό' το να προσθέτουν λίγο από το δηλητήριο, με σκοπό να προκληθεί ένα ελαφρύ μούδιασμα στα χείλη. Το 'λίγο' όμως είναι πολύ σχετικό και πολλοί πελάτες κατέληγαν στο νοσοκομείο (ή και χειρότερα). Αργότερα αυτό απαγορεύτηκε ρητά, η ιαπωνική κουζίνα όμως είχε ήδη αποκτήσει τη σκοτεινή της φήμη.
Στις άχρηστες πληροφορίες να προσθέσω πως ο Αυτοκράτορας δεν επιτρέπεται να φάει φούγκου.
Για να μην αγχώνεστε, στην Ευρώπη απαγορεύεται αυστηρά η κατανάλωση μπαλονόψαρου, οπότε δεν υπάρχει περίπτωση να το φάτε "κατά λάθος" !
Σε σχέση με τα εστιατόρια που σερβίρουν σούσι, να ξεκαθαρίσω πως πρόκειται σχεδόν αποκλειστικά για σούσι-μπαρ τα οποία δεν σερβίρουν άλλα φαγητά. Οι τιμές διαφέρουν σημαντικά από εστιατόριο σε εστιατόριο, με μια ποικιλία 10 νίγκιρι να ξεκινάει από 700-800 γιέν (καλά καταλάβατε, δεν υπάρχει ανώτατο όριο).
Υπάρχουν επίσης τα κάιτεν-ζούσι (Conveyor belt sushi/sushi go round) τα οποία λειτουργούν ως εξής: Στη μέση του εστιατορίου βρίσκεται ένα μεγάλο μπαρ. Μέσα σε αυτό βρίσκονται οι σεφ, οι οποίοι προετοιμάζουν πιάτα κατά βούληση αλλά και κατα παραγγελία. Στη συνέχεια τοποθετούν ότι δεν προορίζεται για συγκεκριμένο πελάτη σε ένα ιμάντα ο οποίος κάνει τα πιάτα βόλτες γύρω-γύρω. Μπαίνεις, κάθεσαι, ετοιμάζεις το πιάτάκι σου και περιμένεις να περάσει από μπροστά σου αυτό που θέλεις να φας. Αν δεν περάσει, το παραγγέλνεις!
Απλό, συνήθως απίστευτά φτηνό και δεν απαιτούνται γνώσεις ιαπωνικών (το μενού είναι συνήθως σε 4 γλώσσες).
Παραδόξως, αυτό το είδος εστιατορίου δεν είναι δεν είναι ιδιαίτερα δημοφιλές στο Τόκιο, όπου τα εστιατόρια έχουν χωρητικότητα εώς και 30 ατόμων.Εκτός Τόκιο 30 είναι ο αριθμός των υπαλλήλων: η επίσκεψη σε κάιτεν-ζούσι στην Οσάκα ήταν κάτι μεταξύ ευχάριστης έκπληξης και πολιτισμικού σοκ!
Μπραβο μπραβο αντε να ερθουν κι αλλα!
ReplyDelete