"Ξεκίνησα για την Ιαπωνία ξέροντας μονάχα 2 γιαπωνέζικες λέξεις για να συνεννοηθώ μαζί της: σακούρα, που θα πει άνθος κερασιάς και κόκορο, που θα πει: καρδιά.
Ποιος ξέρει! έλεγα με το νου μου, μπορεί οι δυο αυτές απλότατες λέξεις να φτάνουν."
Ν.Καζαντζάκης
Σακούρα (桜),λοιπόν, θα πει άνθος κερασιάς. Με διαφορά το αγαπημένο δέντρο των Γιαπωνέζων. Όταν λοιπόν πλησιάζει η άνοιξη, τα πάρκα και τα άλση με κερασιές αναρτούν ταμπέλες στις οποίες αναγράφεται η περίοδος κατά την οποία θα ανθίσουν.
Στις αρχές Μαρτίου λοιπόν, αρχίζουν να καταφτάνουν προσκλήσεις για Οχανάμι (お花見:花=λουλούδι, 見=κοιτάζω, βλέπω). Από τις πιο ενδιαφέρουσες και διασκεδαστικές ιαπωνικές παραδόσεις.
Ουσιαστικά πρόκειται για πικ-νικ σε περιοχές με άφθονες κερασιές. Μικρές και μεγάλες παρέες ατόμων κάθε ηλικίας, μαζεύονται για να φάνε, να πιουν, να απολαύσουν την ομορφιά της άνοιξης.
Οι κερασιές εδώ έχουν κυρίως αισθητική αξία, στις περισσότερες περιπτώσεις δεν παράγουν καρπούς. Από πρακτική άποψη λογικό, αν σκεφτεί κανείς πως βρίσκονται παντού: στα πεζοδρόμια, στις παιδικές χαρές, ακόμη και στα νεκροταφεία. Τα κεράσια στην αρχή του καλοκαιριού μόνο προβλήματα θα δημιουργούσαν!
Στο μενού του Οχανάμι θα βρει κανείς ονίγκιρι, σούσι, σάντουιτς, σαλάτες, γλυκά, παγωτά και πίτσα (με απεγνωσμένους υπαλλήλους της Domino's να ψάχνουν μέσα σε εκατοντάδες κόσμου ποιος τους παρήγγειλε!)
Φυσικά δεν λείπει το ποτό! Αυτό δεν είναι πάντα ευχάριστο καθώς οι Ιάπωνες δεν φημίζονται για το πόσο γερά ποτήρια είναι. Έτσι λοιπόν δεν λείπουν οι απίστευτα μεθυσμένοι μεσήλικες που παραπατάνε, τσαλαπατάνε φαγητά, καταλήγουν σε λάθος παρέα και τους παίρνει ο ύπνος επιτόπου.
Τι να κάνεις όμως; Αυτά έχει η ζωή. Αν χαλούσε η διάθεσή μας κάθε φορά που κάποιος Ιάπωνας έπινε μέχρι να λιποθυμήσει...Φέρτε μου τα αντικαταθλιπτικά!
Για να καταλάβετε πόσο δημοφιλής είναι η ιαπωνική κερασιά, να σας πω πως πολλοί τουρίστες επιλέγουν τις ημερομηνίες της επίσκεψής τους ώστε να συμπίπτουν με την περίοδο άνθισης.
Η σακούρα εκτός από την αγάπη για τη φύση ξυπνά και αυτή για την τέχνη. Τα πάρκα γεμίζουν καβαλέτα και τρίποδα φωτογραφικών μηχανών. Ο καθένας προσπαθεί να αποτυπώσει κάτι διαφορετικό, κάτι μοναδικό, μέσα από τη σακούρα, την ψυχή της Ιαπωνίας.
Καλό Πάσχα σε όλους!
Καλό Πάσχα σε όλους!
Ομορφες σκηνες. Για φαγητο καμια πληροφορια ακομα δεν εχω διαβασει; Μηπως δεν εισαι λατρης της κουζινας τους;
ReplyDeleteΤο αντίθετο! Απλά δεν ξέρω για τι να πρωτογράψω. Το έχω στα σχέδια πάντως, μέχρι τότε ρίξε μια ματιά στην ανάρτηση για τη monja!
ReplyDeleteΕχω διαβασει ολο το μπλογκ! Απλα περιμενα κατι περισσοτερο.
ReplyDeleteΘα περιμενω καλα να περνας!
Να 'σαι καλά για το ενδιαφέρον, θα γράψω το συντομότερο δυνατό!
ReplyDelete..χαχα..λατρης της κουζινας τους...!!
ReplyDeleteοταν εχεις μαθει στα φαγητα-γλυκα-μεζεδες της βορειου ελλαδας..τι να μας πει η οποιαδηποτε χωρα, για κουζινα και φαγητα..
και το γραφει καποιος, που δεν ειναι ουτε καλοφαγας, ουτε γενικα λατρης του φαγητου...αλλά η πραγματικοτητα να λεγεται.
εδω, ακομα κερασια δεν βγηκαν παντως...καλο απογευμα Ηλεκτρα! :)