Το Σάππορο

Η πόλη Σάππορο, με 2 εκατομμύρια κατοίκους, είναι η μεγαλύτερη στο νησί Χοκκάιντο. 

Η ιστορία της ξεκινά το 1868, χρονιά κατά την οποία ιδρύεται ο πρώτος ομώνυμος οικισμός. 

Πριν από αυτό στην περιοχή υπάρχουν διάφοροι οικισμοί των γηγενών Αϊνού, οι οποίοι αποτελούν μια από τις μεγαλύτερες εθνικές μειονότητες της Ιαπωνίας. 

Ο σχεδιασμός της νεογέννητης πόλης γίνεται με τη βοήθεια της αμερικανικής κυβέρνησης.

Αυτό, σε συνδυασμό με το γεγονός πως η περιοχή αποτελεί tabula rasa οδήγησαν στο να πάρει η πόλη τη σημερινή της μορφή, που παραπέμπει σε κατασκευή lego. 

Δείτε και μόνοι σας στη φωτογραφία που ακολουθεί.

Τα αξιοθέατα της πόλης οφείλω να ομολογήσω πως δεν είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακά. 

Πάρτε για παράδειγμα το παλιό δημαρχείο  της πόλης: είναι ένα συμπαθητικό κτίριο με ευρωπαϊκές επιρροές, ωστόσο το μουσείο που στεγάζεται στους χώρους του είναι τόσο βαρετό και προχειροφτιαγμένο που σε κάνει να απορείς γιατί μπήκαν στον κόπο να το φτιάξουν.

Επόμενη στάση, λίγα μόλις μέτρα από το δημαρχείο, ο Μπιγκ Μπεν. Σε κάτι τέτοιο δηλαδή πάει το μυαλό σου όταν ακούς clock tower, αξιοθέατο που πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφτείς κτλ.  Στην πραγματικότητα μοιάζει περισσότερο με εκκλησάκι στον αμερικάνικο νότο πριν 100 χρόνια. 

Δεν εκπλήσσομαι λοιπόν, όταν μαθαίνω πως έχει ψηφιστεί "3rd most disappointing tourist attraction in Japan" . 

 Στη συνέχεια κατευθυνόμαστε προς τον πύργο του Σάππορο. Εδώ τα πράγματα είναι πιο απλά: πρόκειται για τον πύργο του Τόκυο σε λίγο μικρότερο μέγεθος συν ένα ψηφιακό ρολόι. 

Από εκεί παίρνουμε το δρόμο για το ζωολογικό κήπο Μαρουγιάμα, για τον οποίο θα σας πω περισσότερα στην επόμενη ανάρτηση. 

Για την ώρα η ζέστη είναι αφόρητη και μόνο μια μπύρα Sapporo, στο μπαλκόνι μπορεί να την ανακουφίσει. Κανπάι!