Μετά την απαράδεκτα μακρόχρονη απουσία μου (δεν θυμάμαι πότε ήταν η τελευταία φορά που κάθισα να ετοιμάσω μια ανάρτηση της προκοπής) επιστρέφω με τις φωτογραφίες από την Οσάκα. Η αλήθεια είναι πως τις μέρες που μείναμε στην Οσάκα και δεν κάναμε εκδρομές, μέναμε στο σπίτι τρώγοντας φανταστικά φαγητά και χαλαρώνοντας. Δεν χάσαμε, ωστόσο, την ευκαιρία να πάμε στο κάστρο της πόλης (1η και 2η φωτογραφία), το οποίο χτίστηκε τον 16ο αιώνα. Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, δεν θα χάναμε τίποτα το ιδιαίτερο αν δεν μπαίναμε μέσα. Ό,τι αξίζει να δει κανείς βρίσκεται στην εξωτερική πλευρά του κάστρου.
Μέσα υπάρχει μουσείο με εκθέματα τα οποία βρήκα ελαφρώς βαρετά και θέα στη γύρω περιοχή η οποία αποτελείται κυρίως από ουρανοξύστες. Το κάστρο αντιθέτως είναι πανέμορφο, το ίδιο και ο γύρω χώρος που περιλαμβάνει ένα ναό.
Επιστρέφωντας στο κέντρο, πηγαίνουμε στη Μέκκα του Takoyaki, λιχουδιά που έχω αναφέρει πολλές φορές αλλά ό,τι και να πω για αυτό δεν είναι αρκετό! Βρίσκουμε πολλά μαγαζιά στη σειρά, που προσφέρουν takoyaki (και άλλες νοστιμιές, αλλά ποιος νοιάζεται;) . Οι ουρές είναι τεράστιες! Πηγαίνουμε σε ένα το οποίο κατά το Gaku είναι το καλύτερο. Μερικά λεπτά αργότερα, συμφωνώ κουνώντας το κεφάλι καθώς εξαφανίζω τους χταποδοκεφτέδες έναν-έναν! Η πεμπτουσία της ζωής...!
Η βασική διαφορά μεταξύ Tokyo και Osaka έγκειται στο (σχετικό) χάος που επικρατεί στην τελευταία. Λίγο το γεγονός ότι πήγαμε μέσα στις γιορτές, λίγο το ότι ήταν σαββατοκύριακο, η ατμόσφαιρα θύμιζε λίγο ξανθιώτικο καρναβάλι (με την καλή έννοια φυσικά, καθώς το ξανθιώτικο καρναβάλι μόνο τέτοια έχει!) : μεγάλες πολύχρωμες ταμπέλες, φωτεινές πινακίδες, γιγαντιαίοι αστακοί στις εισόδους καταστημάτων, λίγο κιτς όπου χρειάζεται...
Το πιο σημαντικό από όλα; Η ζωντάνια των ανθρώπων. Όχι πως το Tokyo είναι καμιά βαρετή πόλη, αλλά με τόσους χαρτοφύλακες , κοστούμια, ταγέρ, βιαστικό κόσμο σου δίνει την εντύπωση πως η δουλειά είναι η μόνη δραστηριότητα που λαμβάνει χώρα εντός των τειχών. Στην Osaka αντιθέτως, οι άνθρωποι ήταν πολύ πιο χαλαροί, λιγότερο trendy (όχι σε όλες τις περιπτώσεις, είδα και ένα τύπο με ζώνη που έπαιζε μουσική) , πιο γελαστοί!
Το πιο σημαντικό από όλα; Η ζωντάνια των ανθρώπων. Όχι πως το Tokyo είναι καμιά βαρετή πόλη, αλλά με τόσους χαρτοφύλακες , κοστούμια, ταγέρ, βιαστικό κόσμο σου δίνει την εντύπωση πως η δουλειά είναι η μόνη δραστηριότητα που λαμβάνει χώρα εντός των τειχών. Στην Osaka αντιθέτως, οι άνθρωποι ήταν πολύ πιο χαλαροί, λιγότερο trendy (όχι σε όλες τις περιπτώσεις, είδα και ένα τύπο με ζώνη που έπαιζε μουσική) , πιο γελαστοί!
Μην παραξενευτείτε λοιπόν μόλις σας πω πως θα περάσω εκεί και τη Χρυσή Εβδομάδα, που είναι η αντίστοιχες του Πάσχα ανοιξιάτικες διακοπές.
Αυτά για την ώρα. Ελπίζω να βρω χρόνο να σας γράψω σύντομα αλλά μεταξύ τεστ, μαθημάτων και διαβάσματος δεν μπορώ να υποσχεθώ τίποτα!
No comments:
Post a Comment