Τι να απαντήσεις;

Αποφάσισα να σας παραθέσω μια σύντομη λίστα με ερωτήσεις των συμμαθητών μου σχετικά με την Ελλάδα. Πριν από αυτό θα κάνω ένα παραλληλισμό με την Τουρκία για να έχετε μια καλύτερη εικόνα. Όσο ήμουν στην Πόλη, τον διάλογο "Από πού είσαι;" "Από την Ελλάδα" , τον ακολουθούσε αρκετά συχνά η ερώτηση "Ποια είναι η εικόνα των Ελλήνων για τους Τούρκους;" ή το "Ποια είναι η γνώμη σου για την προσπάθεια της Τουρκίας να μπει στην ΕΕ;" ή ακόμη και το "Ο περισσότερος κόσμος στην Ελλάδα μας μισεί ή μας συμπαθεί;" .  Λογικότατες ερωτήσεις. Την τελευταία περίοδο με ρωτούσαν και για την κρίση, συνήθως με κατανόηση (και σπανιότερα με εντελώς χαιρέκακο ύφος) .  Παράπονο βέβαια δεν έχω, βρέθηκε και άνθρωπος να με ρωτήσει αν μιλάμε αγγλικά στην Ελλάδα ή αν έχουμε δική μας γλώσσα! (Για όσουν ξέρουν τουρκικά να προσθέσω και τη συνέχεια: "Έχουμε έχουμε" "Ααα, ενδιαφέρον, δεν το ήξερα! Και πως την λένε;....Yunanistanca?" !!!) Από τους ξένους που γνώριζα στο φροντιστήριο και αλλού οι περισσότεροι είχαν μια γενική εικόνα των πραγμάτων, οπότε σπάνια ρωτούσαν κάτι το αξιοσημείωτο. Πάμε τώρα στην Ιαπωνία και στις 2 κατηγορίες ανθρώπων που ρωτάνε πράγματα για την Ελλάδα. Η πρώτη είναι, φυσικά, οι Ιάπωνες. Ως ευγενικοί και διακριτικοί άνθρωποι προσπαθούν να μην ρωτάνε πολλά. Εντυπωσιάζομαι πάντα όταν λέω σε κάποιον πως είμαι από την Ελλάδα και απλά δείχνει έκπληξη. Στη θέση του θα είχα ολόκληρη λίστα με ερωτήσεις (τις οποίες θέτω σε όποιον γνωρίζω από κάποια περίεργη χώρα) . Οι Ιάπωνες όμως αρκούνται στο θέμα του φαγητού "Είναι πολύ διαφορετικά τα φαγητά σας; Συνήθισες στην ιαπωνική κουζίνα;".  Η άλλη κατηγορία είναι οι ξένοι, κυρίως οι συμμαθητές μου. Όπως είπα και σε προηγούμενη ανάρτηση, η τάξη μου έχει ανθρώπους από τα πέρατα του κόσμου (του ασιατικού κυρίως) : Νεπάλ, Βιετνάμ, Ταϊβάν, Κίνα, Κορέα, Καναδά, Ινδία, Ταϋλάνδη, Φιλιππίνες, Η.Π.Α. , Ρωσία, Κιργιστάν...  Είναι φυσικό λοιπόν να έχουμε απορίες ο ένας για τον άλλο. Είναι επίσης φυσικό πολλοί από αυτούς να μην ξέρουν πολλά ή και τίποτα σχετικά με την Ελλάδα. Δεν μπορώ ωστόσο να μην παγώσω από το σοκ της ερώτησης "Σε ποια ήπειρο είναι η Ελλάδα;" , ειδικά όταν την κάνει η Ρωσίδα συμμαθήτριά μου!Αυτή βέβαια δεν ήξερε ούτε την Τουρκία, οπότε δεν θα πρέπει να της δίνω και πολλή σημασία!  Εξίσου ανήκουστο βρίσκω και το "Η Ελλάδα είναι κοντά στον Καναδά;" . Όχι γιατί πρέπει να ξέρει ο έρμος ο Κορεάτης τους γείτονες της Ελλάδας αλλά γιατί ο Καναδάς δεν έχει και αμέτρητους γείτονες.  Από τους ελαφρώς πιο ενημερωμένους είναι ο Αμερικανός συμμαθητής μου. Μην φανταστείτε τίποτα φοβερό, φαντάζομαι πως βασική πηγή ενημέρωσής του είναι οι Ελληνοαμερικανοί συμμαθητές που είχε στο σχολείο και τις γνώσεις του συμπληρώνει με κάτι φήμες που άκουσε περί κρίσης. Με ρώτησε λοιπόν πρώτα από όλα αν ήρθα στην Ιαπωνία λόγω κρίσης (η πλέον λογική λύση σε περιόδους ανάγκης είναι να αρχίσεις τα μαθήματα ξένων γλωσσών) . Η δεύτερη ερώτησή του όμως ήταν αυτή που με σόκαρε πραγματικά: "Μιλάς και ελληνικά;;;" . Όχι, έμαθα κατευθείαν αγγλικά γιατί η μαμά μου ονειρευόταν να με δει λέκτορα στην Οξφόρδη. Μετά βέβαια μας πήρε παραμάζωμα η κρίση και κατέληξα στην Άπω Ανατολή.  Κάπως έτσι περνάει το 4ωρο στο φροντιστήριο. Μετά σέρνω το κουρασμένο μου κουφάρι στο σπίτι και στρώνομαι στο διάβασμα γιατί τώρα τελευταία μας βάζουν ασκήσεις που κανονικά θα μου έφταναν για όλο το χρόνο. Αυτό το τελευταίο το λέω για να μην νομίζεται πως δεν γράφω από τεμπελιά.  Καληνύχτα και ελπίζω να βρω σύντομα το χρόνο να σας γράψω και για την Οσάκα.