Οι μέρες μας περνάνε με διάφορα περίεργα. Πάμε σε ένα εμπορικό το οποίο πουλάει τα διάσημα ιαπωνικά καρπούζια διαφόρων σχημάτων, σε ένα τουρκο-ιαπωνικό γάμο, σε περιοχές με περίεργα κτίρια και τεράστιους ουρανοξύστες.
Μ'αυτά και μ'αυτά φτάνουμε στο περασμένο Σάββατο... Γύρω στις 9 το πρωί πεταγόμαστε από τα κρεβάτια μας (αν η στρωματσάδα στην κουζίνα μετράει για κρεβάτι δηλαδή, αλλιώς παίρνω πίσω τον πληθυντικό) και τρέχουμε στο μπαλκόνι να δούμε σε τι οφείλεται ο σαματάς που έχει εισβάλει από τα ανοιχτά παράθυρα. Πριν ακόμη δω τι γίνεται, θυμάμαι μια αφίσα που είχα δει στο σταθμό του μετρό, με το πρόγραμμα εκδηλώσεων σε όλο το δήμο. Χμμ, το είχα ξεχάσει τελείως. 3ήμερο Ομάτσουρι στην Τσουκισίμα!
Οι μέρες που ακολουθούν είναι φοβερά διασκεδαστικές, καθώς το Ομάτσουρι (φεστιβάλ/πανηγύρι σε ελεύθερη μετάφραση) της γειτονιάς μου περιλαμβάνει μπουγέλο!!!
Οι φωτογραφικές, τυλιγμένες σε πλαστικές σακούλες, παίρνουν φωτιά. Ο κόσμος είναι πολύς, καλοδιάθετος και γεμάτος ενέργεια. Εθελοντές μεταφέρουν τα μικρά και μεγάλα μικόσι φωνάζοντας συνθήματα και χοροπηδώντας!
Μια ομάδα μικρών παιδιών μεταφέρει ένα πολύ μικρό μικόσι με τη βοήθεια 2-3 μεγάλων. Τα πιτσιρίκια μοιάζουν ξεθεωμένα αλλά δεν γκρινιάζουν, μόνο φωνάζουν "Wasshoi! Wasshoi!"
Οι μεγάλοι φωνάζουν διάφορα συνθήματα, με την καθοδήγηση του ατόμου που προηγείται του μικόσι. Ο κόσμος χειροκροτεί, σφυρίζει, πετάει νερό. Αυτό το τελευταίο φαντάζομαι πως έχει να κάνει με την ευφορία του εδάφους καθώς ο γενικότερος λόγος για τέτοιες εκδηλώσεις είναι η παράκληση να είναι καλή η σοδιά του ρυζιού.
Κάνουμε μια βόλτα στους παραδρόμους, από όπου πρόκειται να περάσει η μπουγελωμένη, θρησκευτική-καρναβαλική παρέλαση: Βρίσκουμε μικρούς και μεγάλους σε κατάσταση ετοιμότητας, με τεράστιους κουβάδες και λάστιχα ανά χείρας, αλλά και δωρεάν φαγητό για τους εθελοντές που γυρνάνε το μικρό μας νησάκι με τα μικόσι στους ώμους, κάτω από τον καυτό ήλιο.
Η γιορτή τελειώνει το βράδυ της Δευτέρας. Οι εξουθενωμένοι εθελοντές με τις οικογένειές τους και τους υπόλοιπους κατοίκους της περιοχής βρίσκονται στην περιοχή κοντά στον τοπικό ναό. Πάγκοι έχουν στηθεί και πουλάνε τα πάντα από χταπόδι μέχρι πάγο με γεύση μάνγκο. Τα μικόσι ξεστολίζονται και πηγαίνουν στις αποθήκες ενώ τα ξύλινα δοκάρια πάνω στα οποία γίνεται η μεταφορά τους, θάβονται γύρω από το ναό για τα επόμενα 3 χρόνια.
No comments:
Post a Comment