Ο ναός και το νησάκι Ιτσουκουσίμα

Όπως σας είπα στην προηγούμενη ανάρτηση, στη διάρκεια της Χρυσής Εβδομάδας κάναμε μια μικρή εκδρομή στη Χιροσίμα. Από εκεί επισκεφτήκαμε το νησάκι Μιγιατζίμα, στο οποίο βρίσκεται ο ναός Ιτσουκουσίμα. Ο ναός είναι διάσημος διεθνώς τόσο λόγω του γεγονότος πως αποτελεί Παγκόσμια Πολιτιστική Κληρονομιά, όσο και λόγω της διάσημης εισόδου του μέσα στη θάλασσα. Μερικοί ίσως να θυμάστε την αναφορά μου στο ναό σε προηγούμενη ανάρτηση .

Να ξεκαθαρίσω από τώρα πως ήμασταν άτυχοι και το torii ήταν ταλαιπωρημένο από κάποια καταιγίδα τη μέρα που πήγαμε, οπότε ήταν περιτριγυρισμένο από σκαλωσιές. Η πρώτη φωτογραφία, λοιπόν, ήταν το καλύτερο που μπόρεσα να κάνω.

Φτάνοντας στο νησάκι, ερχόμαστε αντιμέτωποι με ορδές τουριστών καθώς και με δεκάδες ελάφια, όπως ακριβώς στη Νάρα  .

Στο δρόμο για το ναό, κάνουμε μια στάση για παγωτό με γεύση πράσινου τσαγιού,  το οποίο είναι ιδιαίτερα δημοφιλές στην Ιαπωνία (θα επιχειρήσω να το φτιάξω στο σπίτι, με μια συνταγή που μου έδωσε κάποια γνωστή μου και θα σας πω τα αποτελέσματα) . 

Στην περιοχή που βρίσκεται ο σημερινός ναός, έκαναν την εμφάνιση τους θρησκευτικά κτίρια για πρώτη φορά τον 6ο αιώνα.  Τα ακραία φυσικά φαινόμενα που επικρατούν στην περιοχή αλλά και σε όλη τη χώρα, έγιναν αιτία να καταστραφεί μερικώς αλλά και ολοσχερώς ο ναός αμέτρητες φορές. Τη σημερινή του μορφή (κατά προσέγγιση) πήρε για πρώτη φορά το 12ο αιώνα, ενώ καταστράφηκε και ξαναχτίστηκε τον 16ο και τον 18ο αιώνα. Η επιμονή των Ιαπώνων κάποιες φορές με κάνει να απορώ... 

Τα κάμι στα οποία είναι αφιερωμένος ο ναός είναι οι τρεις κόρες του Σουσάνοο, θεού των θαλασσών του ανέμου, αδερφού της Αματεράσου. Η Αματεράσου, στην οποία θα επιστρέψω στο μέλλον είναι από τους κεντρικούς χαρακτήρες της ιαπωνικής μυθολογίας, κάτι σαν τον Δία: θεότητα του ήλιου, του σύμπαντος και πρόγονος του Αυτοκράτορα. 

Κάτι τέτοια με κάνουν να απορώ με τι μούτρα καμαρώνουν οι Ευρωπαίοι αριστοκράτες για την καταγωγή τους... 

Το ίδιο το νησί θεωρείται ιερός τόπος εδώ και αιώνες. Τόσο ιερό που για αιώνες δεν επιτρεπόταν η είσοδος απλών ανθρώπων στο νησί. Μόνο ιερείς και μέλη της αυτοκρατορικής οικογένειας είχαν αυτό το προνόμιο. Οι επισκέπτες μάλιστα, έπρεπε να εξαγνιστούν πριν πατήσουν το πόδι τους στο νησί, για αυτό και χτίστηκε η πύλη (torii) μέσα στο νερό. 

Για να διατηρηθούν η καθαρότητα και η αγνότητα,  έννοιες που έχουν απόλυτη προτεραιότητα στο σιντοϊσμό,   απαγορεύονται οι γεννήσεις και οι θάνατοι κοντά στο ναό. Απαγορεύεται επίσης η ταφή οπουδήποτε στο νησί.  Έτσι, ακόμη και στις μέρες μας, κάτοικοι του νησιού σε προχωρημένη εγκυμοσύνη, που πάσχουν από κάποια σοβαρή ασθένεια ή που η ηλικία τους καθιστά το θάνατο πιθανό, θεωρείται σωστό να μεταφέρονται στη Χιροσίμα. 

Αυτά και άλλα παράδοξα λαμβάνουν χώρα στο μικρό αυτό νησί, με τους πολλούς ναούς και τα ακόμη περισσότερα ελάφια (τα οποία για να σας πω την αμαρτία μου, μου φάνηκαν πολύ ψωριάρικα σε σχέση με αυτά στη Νάρα). Θα επιστρέψω σύντομα με μια ανάρτηση για τη Χρυσή Εβδομάδα γενικώς και τα όσα είδαμε στην Οσάκα!